Metro Merdivenlerinin Solunda Bekleyen İnsan

O kişi hepimiziz.

Evet evet, sen, ben, amcan, dayın, halan, teyzen falan filan...

Ne yaşamış olabilirsin diye düşünmeden edemiyorum,

belki karın bardağı yere düşürdün diye kızdı sana,

seninde ağzından çıkan soz sözler;

''Lanet olsun ulan altı üstü bir bardak'' diyip

bir hışımla çıktın evden.

Vize notun düşük geldi, belki sende;

''Hoca taktı bana olum yaa'' diyorsun ortamlarda

sanki sınava çok çalışmış gibi.

Metrobüs'te kesin otururum hayaliyle çıktın belki evden,

ama Zincirlikuyu'ya geldiğinde hala

ayakta olmanın verdiği sinir vardı içinde biryerlerde.

Belki de dün öğlen yemeğinden sonra,

patrondan istediğin zam onaylanmadığı için

onun kızgınlığı

Yurtdışı hayallerini kurduğun ülkede

iç savaş çıktığı haberiyle endişeli

Nişanlına ''Nerede evlenme teklifi etsem''

düşüncesi mutluluğu

Pazartesi sendromunun aklına gelmesiyle 

oluşan o tanımlanamaz duygu?

O da mı değil?

Buraya kadar geldiysen çok yoğun adam olmalısın sen.

Evde çocuk,

derste hocan,

işyerinde patron bekler.

İyi günler...